در آدمى عشقى و دردى و خارخارى و تقاضایى هست که اگر صد هزار عالم ملک او شود، نیاساید و آرام نیابد.
در هر پیشه اى و صنعتى و منصبى مى کوشد و تحصیل نجوم و طب و غیر آن مى کند و هیچ آرام نمى گیرد، زیرا آن چه مقصود است به دست نیامده است.
آخر معشوق را "دل آرام" گویند، یعنى که دل به وى آرام گیرد.
پس به غیر او چون آرام و قرار گیرد؟
مولانا جلال الدین بلخی فیه ما فیه
هشتم مهر، روز بزرگداشت مولانا
.
از پلاس فواد سیاهکلی
